Slappe winters; echt van alle tijden

We wachten al lang op een nieuwe Elfstedentocht na de laatste, de 15e in 1997. Nog nooit hebben we zo lang moeten wachten op een volgende. Toen er na 21 jaar wachten in winter 1983/1984 nog geen tocht was, gaven velen de hoop op een nieuwe Elfstedentocht op. De winters waren te warm; de koelwaterlozingen zouden het water verpesten met hun hogere temperaturen en strenge winters leken tot het verleden te behoren.

En toen kwam winter 1984/1985 met een eerste Elfstedentocht. Toegegeven het was op een dooidag, maar hij kwam. En een jaar later weer een. En daarna pas 12 jaar later weer. De gaten tussen de tochten zijn groot. Maar ook weer niet om te wanhopen, want vriest het eenmaal goed, dan kan het ook nog steeds, ondanks klimaatverandering.

Natuurlijk zorgt de klimaatsverandering voor hogere temperaturen; in de zomer, maar ook in de winter. Geen speld tussen te krijgen: de feiten liggen er. Maar daarnaast zijn er toch nog steeds de grillen van het klimaat, waardoor het toch even weer heel koud kan worden. Zo stonden we maart 2019 zo maar weer even op de schaats. En dat is het mooie van natuurijs: het is een verrassing als het dan toch nog plotseling komt.

Maar hoe zit het dan met die slappe winters? Waren die er vroeger ook? Ja hoor en niet zo weinig ook! Kijk maar even op de kaart van de Nederlandse Vereniging tot Bevordering van het hardrijden op de schaats. En kijk eens naar de jaren 1856 tot 1876. In deze twintig jaar kon er zeker niet elke winter geschaatst worden.

Bekijk de kaart met de winters tussen 1851 en 1942

Ondiepe wateren zijn steeds meer dé schaatsplekken in mini-wintertjes