Veel korte winterperiodes hebben weer eens laten zien hoe het zit met de schaatsgekte in ons land. Doordat er minder ijs was met meer wakken dan normaal waren velen met elkaar op een beperktere ijsvloer. Na een paar nachten flinke vorst konden in de winter van 2020-2021 schaatsliefhebbers genieten van mooie ijsvloeren.
Niet te stuiten
Natuurlijk waren er plekken bij die minder veilig waren dan de normen van ijsclubs en ijsbanen aangesloten bij de KNSB. Daarom waren er ook geen tochten. Maar dat wil niet zeggen dat je tienduizenden schaatsers van het ijs kunt houden. Schaatsers zijn in principe een lastig te temmen volkje. En zeker als ze al enkele winters niet hebben kunnen schaatsen op natuurijs én zeker als ze overal ijs zien liggen waar anderen al op schaatsen.
Het navolgingseffect
Je kunt natuurlijk melden dat het ijs onveilig is; gevaarlijk te betreden. Je kunt borden plaatsen, A4-tjes ophangen, rood-witte linten aanbrengen, maar als een schaatser een ander ziet schaatsen, dan moet hij ook! Schaatsen is ook een sociaal gebeuren. Iedereen informeert iedereen. Via de mobiele telefoon, via de appjes, bellend en video-end vanaf het ijs. Of via youtube. Iedereen toont elkaar waar hij geweest is en hoe goed het was. Als ergens twee geparkeerde auto’s nabij het ijs staan volgt al spoedig een lint van auto’s.
Hier moet je zijn
Zonder organisatie, organiseert schaatsend Nederland zijn eigen schaatslocaties. De website van Erik Ekkel is daarin een belangrijk hulpmiddel. Een fantastisch initiatief als doorgeefluik. Een ander leuk initiatief is dat van Luc Vroom met zijn website Schaats-routes.nl
Kennis van ijs
Gelukkig zijn er steeds meer kenners van het ijs: opletten hoe diep het water is en hoe het ijs reageert. Een ijsvloer is geen statische vloer, waarvan de dikte overal gelijk is én gelijk blijft. Dat hebben we deze winter ook weer gezien. Normaal vriezen windwakken dicht na een paar nachten extra vorst, maar dit keer werden windwakken op sommige plaatsen groter. Wie het ijs een beetje volgt ziet dat.
IJsvloer is niet statisch
Maar wat je niet ziet is wat er gebeurt onder de ijslaag. Op veel plaatsen was sprake van onderstroming en kalfde de ijsvloer af. Aan de kanten had de zon steeds meer invloed en zo waren er tal van gevaren. Wie die gevaren kent én respecteert neemt maatregelen en trekt er op uit met touw en ijspriemen. We spraken een van de mensen die de laatste schaatsdag het nog even wilde proberen. Luister naar zijn verhaal.
LEES/KIJK MEER
- Nog even op pad; zo doe je dat: verhaal van een avonturier
- Avonturiers hebben hun eigen methode om het ijs te testen
