De afgelopen dagen hebben veel Nederlanders het ijs van nabij gezien en ervaren. Het ijs toonde zich weer van vele kanten: grote plassen waar soms brede banen geveegd waren, maar ook nauwe slootjes met uitgetrapte scheuren, waar het soms lastig was om overeind te blijven. Met de dikte zat het wel goed. Op veel plaatsen in ons land was het ijs dikker dan op delen van de Elfstedentocht-route. Maar hoe zit het eigenlijk met de onderkant van het ijs?
De onderkant van het ijs zien we meestal niet. Gelukkig maar, want rijden in een wak en er dan weer uit zien te komen is niet echt een moment om even de onderkant te inspecteren. Toch is de onderkant van het ijs zeker ook boeiend. Want straks als het water weer in beweging gaat komen door gemalen die gaan werken of onder invloed van wateren zonder ijs slijt de onderkant langzaam af. Voor veilig schaatsen niet onbelangrijk om hier rekening mee te houden. Er is dus meer aan de hand dan we zien kunnen. IJs dat er ogenschijnlijk prachtig bij ligt, kan dus van onderen al aardig afgesleten zijn. Goed om te weten.
Lees meer over ijs na dooi.